سفارش تبلیغ
صبا ویژن
درزاب من،دهکده زیباییها
صفحه نخست        عناوین مطالب          نقشه سایت              ATOM            طراح قالب
گروه طراحی قالب من گروه طراحی قالب من گروه طراحی قالب من گروه طراحی قالب من گروه طراحی قالب من
درباره وبلاگ


روستای من یکی از زیباترین روستاها می باشد و مردمش از بهترین مردم روزگار . روستایی به قدمت تاریخ و به عظمت ایران ، روستایی سرسبز در شرق ایران

شاطری یا .....

شاطر در لغت به معنی زیرک، باهوش، چالاک و چابک است.امروزه شاطر به نانوا اطلاق می‌شود، یعنی کسی که در دکان نانوایی نان به تنور زند.شاید علت این امر، تحرک پیوسته نانوایان به هنگام خمیرگیری و پخت نان است.

قبل از هر چیز بگویم که شغل نانوایی(شاطری یا نان درآری) یک شغل محترم و ارزشمند است و اشتغال بدان نه تنها عیبی ندارد بلکه یک فضیلت است در کلان شهر تهران از خیلی وقت پیش مهاجران به قصد کار سرازیر می شدند. بعضی می ماندند و بعضی پس از جمع کردن پول و پله ای به شهرشان بر می گشتند. این مهاجران برای کنار آمدن با مشکلات مهاجرت بیشتر سعی می کردند در کنار هم باشند و یک شغل داشته باشند و حتی در یک محل زندگی کنند تا تازه واردها از باتجربه ها راه و رسم کار و زندگی را در این کلان شهر بیاموزند. این مسئله باعث می شد که بیشتر مهاجرانی که از یک شهر آمده بودند به سمت یک شغل کشیده شوند. در نتیجه درزابی ها به نانوایی سنگکی، ترک ها به بربری، یزدی ها به شیرینی پزی، کاشانی ها به فرش فروشی، ساوه ای ها به گچ کاری، لرها به قصابی، شمالی ها به آرایش گری حتی ارمنی ها به مکانیکی و افغانی ها به بنایی معروف شدند و در این زمینه چون از تجربه یکدیگر استفاده می کردند واردتر و موفق تر از دیگران بودند. این مسئله حتی درباره محل سکونت مهاجران هم مشاهده می شود. بیشتر درزابی های نسل گذشته در نزدیک ترین قسمت به شهرشان زندگی می کنند؛ یعنی در جنوب شرقی تهران و بر سر راه خراسان(میدان خراسان، افسریه، پیروزی و در نهایت امام حسین). بیشتر ترک ها و گیلانی ها در غرب تهران و بیشتر مازندرانی ها در خیابان دماوند و نارمک و بیشتر ساوه ای ها در آذری زندگی می کنند. بعدها کم کم نسل های جدید جسارت بیشتری پیدا کردند و به محل های دیگر رفتند. در گذشته های دور و تاکنون در مناطق ما مخصوصا روستای درزاب شغل شاطری از اهمیت بالایی برخوردار بود مردم درزاب برای فرار از بیکاری و گاها چوپانی و البته بدلیل فقر امکانات رفاهی-تحصیلی(در گذشته) و فرار از درس(در حال حاضر) به شغل شاطری روی آورده و راهی تهران می شدند. در روستای درزاب میراث واقعی آنها از گذشته همین شغل شاطر بودن است.تعداد افراد تحصیل کرده در گذشته بسیار کم و به تعداد انگشتان دست می باشد. این شغل و میراث تاکنون نیز ادامه داشته و بسیاری از هم ولایتی های ما هنوز با این شغل کسب درآمد می کنند. که البته جدای از سختی،نسبت به بسیاری از حرفه ها درآمد بالایی نیز دارد.

درزاب

پس شاطری خوبه؟؟؟؟؟

                           « نه همیشه »

                                « گول زننده ست »

در روستای ما کمند افرادی که شغلی غیر از شاطری داشته باشند دو نفر از این هم ولایتی ها که در زیر تصویرشان را می بینید یک سالی است که شروع به حرفه mdfکاری کرده کمد،کابینت،میز و قفسه می سازند.در صحبتی که با این دوستان داشتم حقیقتا از شغل خود راضی بوده و معتقد بودند شغل شان از شاطری بهتر و تاکنون سفارشات زیادی گرفته اند.و این در حالی است که سختی شغل شاطری را نداشته و در کنار خانواده هستند.امیدوارم بقیه جوانهای روستا نیز کمی واقع بینانه تر به شغل شان نگاه کرده تلاش کنند با انتخاب شغل و حرفه درست ، خانواده را در کنار خود داشته باشند.

درزاب




موضوع مطلب :

          
یادداشت ثابت - یکشنبه 93 مهر 21 :: 12:47 صبح

لوگو
روستای من یکی از زیباترین روستاها می باشد و مردمش از بهترین مردم روزگار . روستایی به قدمت تاریخ و به عظمت ایران ، روستایی سرسبز در شرق ایران
آمار وبلاگ
  • بازدید امروز: 50
  • بازدید دیروز: 53
  • کل بازدیدها: 257542