در درزاب سر هر کوچه چراغي ابدي روشن است چترها را بايد بست زير باران بايد رفت و سر اب برويم تور در اب بيندازيم و بگيريم طراوت از اب

پرده را برداريم بگذاريم که احساس هوايي بخورد صبحها نان و پنيرک بخوريم و بکاريم نهالي سر هر پيچ کلام

زير باران بنويسيم زندگي تر شدن پي در پي زير اين باران است که در اين جاده ي خاکي عشق مي بارد

به به چه هوايي !!!!!!!!!!!باز باران با ترانه...بوي نم و کاهگل و بوي نان داغ تنوري چه صفائي داره.